Opieka koordynowana w zakresie kardiologicznym to model organizacji świadczeń zdrowotnych, którego celem jest zapewnienie pacjentowi kompleksowej i płynnej opieki w ramach całego procesu leczenia chorób sercowo-naczyniowych. Nie ogranicza się ona jedynie do okresu hospitalizacji czy pojedynczej konsultacji lekarskiej – obejmuje cały ciąg działań, od diagnostyki i leczenia ambulatoryjnego, poprzez opiekę szpitalną, aż po rehabilitację, edukację zdrowotną i długofalową profilaktykę.
W praktyce oznacza to, że pacjent cierpiący na choroby układu krążenia, na przykład niewydolność serca czy chorobę niedokrwienną serca, otrzymuje świadczenia zdrowotne według spójnego planu leczenia, ustalanego i nadzorowanego przez zespół specjalistów (kardiologów, lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarek, fizjoterapeutów, psychologów i dietetyków). Rolą zespołu jest takie skoordynowanie poszczególnych etapów terapii, aby zmniejszyć ryzyko powikłań i ponownych hospitalizacji, skrócić czas oczekiwania na konsultacje specjalistyczne, zapewnić pacjentowi spójną opiekę opartą na wytycznych medycznych oraz poprawić jakość życia chorych.
W ramach opieki koordynowanej uwzględnia się między innymi:
- Standaryzowane ścieżki pacjenta: Pacjent od momentu rozpoznania choroby jest prowadzony według ustalonych standardów i procedur, co pozwala na szybsze wdrożenie właściwej terapii.
- Ścisłą współpracę między różnymi poziomami opieki: Lekarze rodzinni, lekarze specjaliści (kardiolodzy, kardiochirurdzy), pielęgniarki, rehabilitanci i inni członkowie zespołu medycznego działają razem, przekazując sobie informacje na bieżąco.
- Kontrolę i monitorowanie efektów leczenia: Pacjent jest regularnie oceniany pod kątem stanu zdrowia, skuteczności leczenia i przestrzegania zaleceń, także z wykorzystaniem telemedycyny czy zdalnego monitorowania parametrów życiowych.
- Rehabilitację kardiologiczną i profilaktykę wtórną: Po zakończeniu fazy ostrego leczenia pacjent jest objęty rehabilitacją, uczony modyfikacji stylu życia (np. dieta, aktywność fizyczna, rzucanie palenia), a także otrzymuje wsparcie w utrzymaniu terapii farmakologicznej.
Polska, wprowadzając modele opieki koordynowanej (jak np. program KONS – Kompleksowa Opieka nad Pacjentem z Niewydolnością Serca), stara się sprostać współczesnym wyzwaniom w kardiologii, takim jak rosnąca liczba pacjentów z chorobami serca oraz konieczność optymalizacji kosztów i poprawy efektywności systemu ochrony zdrowia. Dzięki temu pacjenci otrzymują bardziej skoordynowaną i efektywną opiekę, co przekłada się na lepsze wyniki leczenia i wyższą jakość życia.
